W poprzednim odcinku poradnika zwróciłem uwagę na podstawowe właściwości graficznego składnika OpenOffice, czyli Draw. Uznałem, że w tej części powinienem się skupić na przedstawieniu jego możliwych zastosowań...
Może moje słowa będą zbyt mocne, ale wg mnie wektorowo zorientowany program graficzny powinien być dzisiaj nieodzownym elementem każdego biura. Jakoś nie wyobrażam sobie np. stworzenia wizytówek bez tradycyjnej wektorówki.
Wydaje mi się, iż niewiele osób zdaje sobie sprawę, że w programie graficznym można stworzyć wiele rzeczy w o sposób prostszy niż w np. edytorze tekstowym. Z pewnością możemy tu zaliczyć wszelkiego rodzaju zaproszenia, ulotki itp. Podejrzewam, że mógłbym wymieniać bez końca te zastosowania. Zapewne jednak niejedna osoba mogłaby mi zadać pytanie, na czym polega owa prostota? Ujmę to w sposób następujący. W edytorze tekstowym musimy nieustannie zwracać na wiele elementów formatowania związanych z tekstem (czyli tak naprawdę najważniejszą rzeczą). Zarządzanie obiektami to rzecz wtórna, aczkolwiek we współczesnych edytorach całkiem nieźle zaimplementowana. Wyobraźcie sobie, że program graficzny to pusta kartka, na której nie obowiązują was żadne ograniczenia. Tworzymy co chcemy i gdzie chcemy. Brzmi to banalnie i możecie mi nie wierzyć, ale w praktyce jest to równie banalne.
OpenOffice Draw jest właśnie przykładem takiego wielce pomocnego narzędzia.
Operowanie wektorami ma dla mnie, a myślę, że nie tylko, ogromną zaletę. Coż, grafik żaden ze mnie, w związku z czym za pomocą linii, obiektów, brył jestem w stanie naprawdę wiele stworzyć. Dochodzi tutaj jeszcze oczywiście odpowiedni pomysł. Ale tych raczej mi nie brakuje. To tak trochę żartem, ale teraz to już będę na serio. Przejdźmy może do konkretnego zastosowania. Uznałem, że dla wielu osób może być bardzo ciekawy poradnik tworzenia wizytówek.
Wizytówki są w gruncie rzeczy naprawdę prostą sprawą. Wystarczy odrobina chęci, program graficzny (to akurat zakładam, że mamy) i możemy zaczynać. Dobrze by było posiadać oczywiście własną drukarkę plus jakiś fajny papier. Ale o tym może później.
Na początku najważniejszą sprawą jest wielkość wizytówki. Na ten temat można by było najprawdopodobniej napisać osobną książką. Wielkość jest związana przede wszystkim z tym, co chcemy osiągnąć. Zakładam jednak, przynajmniej na potrzeby niniejszego poradnika, iż będziemy się trzymali standardu 8x5 (cm). Z obserwacji wynika, iż jest to wielkość zbliżona do zdecydowanej większość występujących na naszym rynku wizytówek (można powiedzieć, że to nawet swego rodzaju nieoficjalny standard). Przejdźmy jednak do zagadnień bliższych naszemu tematowi.
Wizytówkę najprościej stworzyć za pomocą prostokąta. Rysujemy figurę geometryczną o podanych wcześniej wymiarach, likwidujemy domyślne tło i możemy przejść do dalszej części pracy. Z technicznego punktu widzenia wygląda to tak, że wybieramy z dolnego paska narzędziowego opcję prostokąt i rysujemy go. Za pomocą górnego menu zmieniamy tło, chyba, że komuś bardzo się podoba domyślny zielony. Moim zdaniem nie ma specjalnej potrzeby ustalania jakiegokolwiek koloru dla wizytówki. Lepiej się skoncentrować na jej pozostałych elementach. Jednakże, jeśli ktoś chce już na samym początku stworzyć jakieś fajne tło to widzę tutaj co najmniej dwie możliwości.
W przypadku pierwszej korzystamy z górnego paska narzędziowego, wybierając zamiast koloru gradient. Myślę, że jest to stosunkowo ciekawa opcja. Wybór gradientów jest całkiem spory, więc każdy powinien być zadowolony i znaleźć coś dla siebie. Drugi sposób jest związany z wstawianiem w obszar wizytówki tła z rysunku, np. z galerii OpenOffice. Wchodzimy w górne menu Narzędzia→Galeria. W wyniku tej operacji pojawia się na ekranie nowy obszar roboczy z zawartością galerii OpenOffice. Wybieramy grupę Tła a następnie interesujące nas tło. Mam tutaj małą podpowiedź. Jeśli ktoś z góry jest zdecydowany na korzystanie z takiej metody, to może opuścić tworzenie obszaru wizytówki za pomocą figury geometrycznej, ponieważ stworzone w ten sposób tło jest równocześnie obiektem, którego właściwości możemy dowolnie modyfikować, tak samo jak figury. Mam tutaj na myśli przede wszystkim rozmiar, ale i nie tylko. Ale wrócę może do wcześniejszego wątku.
Rozmiar obszaru wizytówki, czyli prostokąta ustalamy za pomocą dostępnego poprzez kliknięcie prawym przyciskiem myszki menu kontekstowego, z którego wybieramy opcję pozycja i rozmiar. Nawiasem mówiąc w ten sam sposób możemy także zmienić wiele innych opcji, np. kolor, gradient – za pomocą opcji obszar. Mamy tutaj możliwość zmiany tych opcji w sposób bardziej zaawansowany i kompleksowy, niż za pomocą górnego paska narzędziowego. Po ustaleniu rozmiaru i ewentualnie tła możemy przejść do zasadniczej edycji treści wizytówki.
W zależności od naszego pomysłu będziemy używać co najwyżej kilku narzędzi. Na pewno będzie to tekst, być może linia, fontwork, czy z pliku. Czasem użyjemy pewnie jakiś wymyślnych figur. Niemniej jednak nie jestem w stanie omówić wszystkich narzędzi, więc skupię się na tych najważniejszych.
Zakładam, że w pierwszej kolejności chcemy wyeksponować nazwisko i imię, w związku z czym będą one napisane zdecydowanie większą częścią czcionką. Mam tutaj małą radę. Aby poprawić komfort pracy powinniśmy tak powiększyć widok naszego obszaru roboczego, aby wizytówka zajmowała niemalże cały ekran. W ten sposób będziemy w stanie dokonywać naprawdę precyzyjnych zmian (jak dla mnie wystarczy powiększenie rzędu 225%, którego możemy dokonać z górnego meny widok→powiększenie, bądź za pomocą kółka myszy przy wciśniętym lewym przycisku).
Wybieramy z dolnego paska narzędziowego tekst i używamy tej opcji w nasze wizytówce. Wpisujemy odpowiedni tekst. Na co powinniśmy zwrócić uwagę? Przede wszystkim na wielkość i rodzaj czcionki. Oba parametry znajdują się w lewej części górnego paska narzędziowego. Moim zdaniem domyślna wielkość (18) jest odpowiednią dla najważniejszego na całej wizytówce napisu. Na tym samym pasku narzędziowym możemy zmienić również kolor czcionki i inne ważne atrybuty tekstu/znaku. Po wpisaniu tekstu możemy zastanowić sie nad jego umieszczeniem. Wg mnie będzie to środkowa, przesunięta nieco do góry część wizytówki, pod którą możemy umieścić pozostałe informacje. Przejdźmy do działania.
Po napisaniu tekstu klikamy w jakiekolwiek inne miejsce obszaru roboczego a następnie zaznaczamy nasze pole tekstowe, lub od razu korzystamy z narzędzia zaznacz. Jeśli przypadkiem kliknęliśmy wcześniej gdzieś myszką i wyszliśmy z edycji teksty, wystarczy, że klikniemy szybko dwa razy w pole tekstowe. W każdym razie zaznaczamy obiekt i przesuwamy go w wybrane przez nas miejsce.
Powinniśmy się teraz zastanowić, co z pozostałymi danymi. Czy od razu przystępujemy do wpisywania i wizytówkę stanowią same napisy (okraszone odpowiednim tłem, kolorami i czcionką), czy może wizytówka ma zawierać jeszcze jakieś elementy. Sam wychodzę z założenia, że nadmiar elementów może zaszkodzić. Ale dobrym zwyczajem byłoby wstawienie pod nasze nazwisko jakiejś linii pionowej, oddzielającej je od danych znajdujących się poniżej. Może to być prosta czarna linia, która czasem prezentuje się wręcz wyśmienicie. Czasem można pomyśleć i zrobić dwie, trzy linie pod sobą, jedna krótsza od drugiej. Również przynosi to ciekawe efekty. A można również skorzystać z galerii Open Office. Mam zamiar wspomnieć nieco więcej o graficznych sposobach ozdabiania naszego tekstu i oddzielania poszczególnych elementów wizytówki. Ale o tym już w następnej części poradnika.
Przemysław Żarnecki
