Impress - ciąg dalszy...

Rozbudowa możliwości pakietu Open Office to pakiet o ogromnych możliwościach, niemniej warto pomyśleć o zwiększeniu jego możliwości. Niestety nie obędzie się tutaj bez „grzebania” w Internecie, w poszukiwaniu dodatkowych szablonów, tapet i innych (chyba że szczęście się do nas uśmiechnie i np. dostaniemy to nagrane na jakimś nośniku). Zawarte w pierwszej części niniejszego poradnika informacje będą przydatne również w pracy z innymi programami pakietu. Ze swojej strony polecam skorzystanie z serwisu OO Extras, który jest jednym z największych zbiorów wszelakich dodatkowych szablonów i grafik. Nawet polskie portale, takie jak OpenOffice.pl, nawiązują do tego zbioru. Bardziej wytrwali mogą spróbować swoich sił i wyszukać wszelkie dodatki na własną rękę i z całą pewnością nie będą tego żałować. Przejdźmy teraz do technicznej strony stosowania nowych stylów i szablonów.

Nowe szablony możemy zastosować na co najmniej dwa sposoby.

Pierwszy jest zdecydowanie szybszy, aczkolwiek można go określić jako tymczasowy. Możemy po prostu otworzyć zamieszczony na określonej stronie internetowej (w zasadzie to nawet nie musimy go zapisywać na naszym twardym dysku) szablon. I możemy spokojnie z niego korzystać. Jest tylko małe „ale”. W związku z tym, że nie mamy całkowitej pewności, iż określone szablony nie znikną nam z sieci, dla własnego dobra powinniśmy je przynajmniej zapisać na twardym dysku.

Teoretycznie możemy to zrobić w dowolnym miejscu i otwierać je za pomocą wspomnianej metody. Aczkolwiek lepsze jest następne rozwiązanie, które jest równocześnie niesamowicie dyscyplinujące, a przede wszystkim porządkujące. Polega ono mianowicie na tym, że zapisujemy wszelkie szablony i galerie w katalogu OpenOffice przeznaczonym do tego celu. Domyślnie jest to katalog /share/template/pl (ewentualnie user/templates) znajdujący się w miejscu, gdzie zainstalowaliśmy pakiet.

Warto wiedzieć, że dla użytkowników Linuksa ważny będzie także katalog domowy, w którym będą się znajdowały pliki należące do danego użytkownika. Będą one analogiczne do tych, które znajdują się w katalogu instalacyjnym (przynajmniej zaraz po samej instalacji). Przypominam o nich tylko dlatego, że zwykli użytkownicy Linuksa nie będą mieli praw zapisywania plików w katalogu instalacyjnym, a przecież bez sensu jest włączać roota tylko i wyłącznie w celu zapisu kilku plików. Minusem jest oczywiście, że szablony będzie widział wtedy tylko dany użytkownik, inni już nie. I jeszcze jedna rzecz. Pliki z danymi programów w katalogu użytkownika są zazwyczaj ukryte. Musimy zwracać uwagę na takie rzeczy. Jeśli nie wiemy, w którym miejscy znajduje się katalog instalacyjny, ewentualnie chcemy stworzyć nową lokalizację dla szablonów, klikamy górne menu narzędzia i wybieramy opcje. Następnie w głównej grupie opcji zaznaczamy ścieżki i zwracamy uwagę na to, gdzie zostały ulokowane szablony, ewentualnie dopisujemy interesującą nas lokalizację.

Tym sposobem dowiedzieliśmy się, w jaki sposób możemy wzbogacić nasz pakiet biurowy o dodatkowe możliwości. Spróbujmy się teraz przekonać, w jaki sposób możemy skorzystać z tej zwiększonej funkcjonalności.

Przemysław Żarnecki