Najwydajniejsze karty graficzne są przygotowywane do komputerów stacjonarnych, ponieważ tylko w nich można stworzyć odpowiednie warunki do działania, dostarczyć wystarczającą ilość prądu i zapewnić właściwe chłodzenie.
Ponieważ komputer służy do różnych zadań, nie tylko do grania, powstał pomysł, żeby prostą grafikę obsługiwała karta wbudowana, a bardziej zaawansowane zadania - dodatkowa, bardzo wydajna. Te dwa rodzaje kart różnią się od siebie w dużym stopniu, także pod względem zużycia energii. Dlatego praca biurowym w oszczędnym trybie i uruchamianie gier 3D w trybie wydajnym bez zmiany komputera wydawała się swego czasu interesującym rozwiązaniem. Jednak konstrukcje tego typu z podwójną kartą graficzną nie przyjęły się na rynku.
