Ustaw w kole (perspektywa), gdyż o tym właśnie mówię, pozwoli na niemalże dowolne zmiany w kształcie. Nie musimy wcale tworzyć wspomnianego koła. Wystarczy, że np. pochylimy walec w sposób niedostępny za pomocą innych opcji. Z tym że owo pochylenie nie jest związane np. z modyfikacją konta konturów, lecz ingerencją w perspektywę obiektu. Musiałem to podkreślić, następna możliwość bowiem jest niemalże analogiczna, jednakże zamiast modyfikacji perspektywy zmieniamy kształty konturów. Zresztą kolejna z możliwości jest także bardzo podobna. Nazywa się ona przekształć. Za jej pomocą ingeruje się w kształt bryły, modyfikując położenie boków (np. zmieniamy położenie jednego, a reszta musi się dostosować). Generalnie rzecz ujmując, większość opcji jest do siebie podobna, różnice między nimi są naprawdę subtelne, ale istotne.
Omówione powyżej opcje są o tyle ciekawe, że za ich pomocą jesteśmy w stanie stworzyć obiekt trójwymiarowy z dwuwymiarowego. Wydaje się to dobrym rozwiązaniem, z tym że niedającym nam większej kontroli nad nowo stworzonym obiektem.
Pozostańmy dalej przy dolnym pasku narzędziowym. Pozwolę sobie przypomnieć znaczenie tych opcji, które są istotne z punktu widzenia niniejszego tekstu. Kilka miejsc w lewo znajduje się opcja o nazwie punkty sklejania. Jeśli z niej skorzystamy, będziemy widzieli punkty sklejania, czyli te, które wcześniej pozwoliłem sobie określić (zgodnie z ich funkcją) jako punkty modyfikacji rozmiaru. Będziemy je widzieć także wtedy, gdy obiekt nie zostanie przez nas zaznaczony. Jest to przydatne w sytuacji, kiedy mamy dużo obiektów - obraz staje się bardziej czytelny. Prawdopodobnie przyda nam się również, gdy będziemy korzystali z łączników pomiędzy elementami rysunku - nie będziemy musieli szukać wtedy tych punktów "w ciemno".
Przemysław Żarnecki
Obiekty 3D oraz ich modyfikacja w OpenOffice Draw cz. 2
Opcji efekty warto się przyjrzeć nieco dokładniej, znajduje się w niej bowiem jeszcze kilka ciekawych narzędzi. Weźmy na przykład kolejne po opcji obrót, czyli odbij. Za jego pomocą tworzymy lustrzane odbicie obiektu. Kiedy wybierzemy tę możliwość, program wyświetli czerwoną linię pionową biegnącą przez środek obiektu. Jest to tzw. oś odbicia. Możemy zmienić jej domyślne położenie i dokonać odbicia w zasadzie pod dowolnym kątem. Kolejna opcja to zamiana na obiekt obrotowy 3D. Wydawać by się mogło, że skoro pracujemy na bryle, to nie przyniesie ona większego rezultatu. Jeśli ktoś tak pomyślał, to był w dużym błędzie. Użycie tej możliwości nawet na walcu będzie skutkowało ciekawym efektem. Polecam wypróbowanie. W praktyce korzysta się z niego podobnie jak z odbicia, z tą różnicą, że powstaje wtedy twór będący hybrydą walca.
